مطالعه اثر آسکوربیک اسید بر باکتری‌های استرپتوکوکوس اینیایی و لاکتوکوکوس گارویه جداشده از ماهیان قزل آلای رنگین‌کمان پرورشی در شرایط آزمایشگاهی

دستیابی به روش‌های حفظ کیفیت ماهی در هنگام نگهداری و جلوگیری از بروز عوامل بیماری‌زا در محصول مورد مصرف بسیار ضروری است. با توجه به اثرات سوء نگه‌دارنده‌های شیمیایی ‌بر سلامت انسان، جایگزینی مواد طبیعی با خاصیت ضد باکتریایی برای حفظ کیفیت ماهیان پس از برداشت بسیار مطلوب می‌باشد. مطالعه اخیر به‌منظور استفاده از آسکوربیک اسید و ارتقای خاصیت ضد باکتری آن تحت شرایط گوناگون pH محیطی بر روی استرپتوکوکوس اینیایی و لاکتوکوکوس گارویه جداشده از ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان پرورشی انجام شد. فعالیت ضدباکتریایی غلظت‌های مختلف آسکوربیک اسید (0، 53/19، 06/39، 13/78، 25/156، 5/312، 625،1250، 2500 و 5000 میکروگرم بر میلی‌لیتر) تحت سه اسیدیته 5/5، 6 و 7 و در دمای 30 درجه سانتی‌گراد با استفاده از روش‌های میکرودایلوشن و قرائت جذب نوری انجام شد. آزمایش‌ها در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل و در سه تکرار انجام گرفت. میانگین آن‌ها به روش تجزیه‌ وتحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزار Sigmastat انجام شد. بیشترین اثر مهاری رشد (MIC) در غلظت 2500 میکروگرم بر میلی‌لیتر در pH 5/5 و 6 علیه هر دو باکتری به دست آمد. کمترین میزان جذب نوری نیز در غلظت 2500 میکروگرم بر میلی‌لیتر آسکوربیک اسید در اسیدیته های 5/5 و 6 علیه هر دو باکتری در مقایسه با غلظت‌های کمتر آن بود. درحالی‌که در اسیدیته 7 با توجه با بالا بودن میزان MIC (5000میکروگرم بر میلی‌لیتر) کمتر تاثیر گذار بود. کمترین میزان جذب نوری نیز در غلظت 2500 آسکوربیک اسید در اسیدیته های 5/5 و 6 علیه هر دو باکتری در مقایسه با غلظت‌های کمتر آن بود. در اسیدیته معادل 7 نیز در غلظت 5000 میکروگرم بر میلی‌لیتر آسکوربیک اسید، جذب نوری در مقایسه با سایر غلظت‌های کمتر آن علیه هر دو باکتری به‌طور معنی‌داری کمتر بود (05/0 > p) که نشان از اثر مهار رشد داشت. نتایج نشان داد که کاهش اسیدیته از 7 به 6 و 5/5 سبب افزایش اثر مهاری آسکوربیک اسید در غلظت 2500 میکروگرم بر میلی‌لیتر علیه هر دو باکتری شد.